DPS

Zašto se organizuju protesti, pod nazivom litije, jasno je svakom dobronamjernom od samog početka, tvrde u Demokratskoj partiji socijalista Crne Gore (DPS). Dodaju da ovih dana to razotkrivaju i njihovi organizatori, iako im vjerovatno nije bila namjera.

“Svi do jednoga, od glavnih, Gojka Perovića, Amfilohija i Joanikija, do izvanjaca koji priskaču u pomoć. Priznaju da je riječ o političkim protestima protiv vlasti. Pokazuje se da su njihove „svetinje“ velikosrpski nacionalizam, i rusko pokroviteljstvo oličeno u Onufriju. Jer svetinje u Crnoj Gori, koje oni kao brane, niko ne napada, niti će. Potvrđuje se ono što je Andrija Mandić rekao da su on i njegovi pozvali narod na ulice, i da njihovi sveštenici „vode proces“. Jer, nema više čak ni „oštrih upozorenja“ crkvenih poglavara da im se političari ne miješaju u posao. Pokazalo se da je to bila dimna zavjesa za građane kako bi se prikrila prava priroda litija”, piše u saopštenju DPS-a.

Kako navode, što se tiče Amfilohija, javnost u Crnoj Gori i ne zna za njegove druge izjave, do političke.

“Potvrdio je to i u subotu, na litiji koju je organizovao u slavu Svetog Simeona Mirotočivog, na dan koji se ne poklapa s datumom iz crkvenog kalendara. Umjesto toga posvetio se komentarisanju intervjua predsjednika Đukanovića ne crkvenim, nego tabloidnim rječnikom. Kako je zahvaljujući Rusiji postao predsjednik, i kako mu nije smetao ruski novac. Tačno je da mi držimo do duge tradicije u odnosima sa Rusijom, i da je Rusija vođena linijom svog demokratskog preporoda, i logično svojim interesima, početkom ovog vijeka pružila punu podršku crnogorskoj nezavisnosti, i da su investicije i turisti iz Rusije, kao i iz cijelog svijeta, dobrodošli u Crnu Goru. Ali Amfilohije dobro zna da su za Đukanovićev izbor za predsjednika zaslužni jedino građani Crne Gore, koji njemu i našoj partiji većinski daju podršku na svim izborima. Ni Rusija, ni Amerika, ni Srbija, niti bilo ko drugi ko bi do sledećih litija Amfilohiju mogao pasti na pamet. A ruski novac mu se priviđa svuda valjda iz iskustva sa njegovim opozicionim partnerima, koji već godinama pokušavaju da destabilizuju Crnu Goru i da je skrenu sa evropskog kolosijeka”, navode iz DPS-a.

Kako broj učesnika „litija“ opada iz sedmice u sedmicu u obrnutoj srazmjeri sa njihovim izmišljenim brojkama, ocjenjuju iz DPS-a, ostaje im neispunjena obaveza prema nalogodavcima i finansijerima – tako se i poruke organizatora mijenjaju do perfidnosti, a manipulacije umnožavaju.

“U tome najviše vještine pokazuje blagoglagoljivi Gojko Perović koji je samo za par dana od prijetnje iz Republike Srpske da „Đukanović treba da ćuti kada je riječ o tome da li je Crna Gora srpska država ili nije“, došao juče u Nikšiću do bratimljenja s njim”, navodi se.

Dodaju da organizatorima ponestaje kreativnosti u priči koja bi podsticala tenzije najbolje potvrđuje Joanikijev nastup u Beranama.

“On se ugledao na svog patrijarha. I njemu se u Crnoj Gori priviđa Pavelić i NDH. Zaista je sramotno porediti evropsku Crnu Goru i retoriku njenog predsjednika sa tom fašističkom tvorevinom i njenim poglavnikom. To je ustvari aboliranje NDH, i to od strane najviših velikodostojnika Srpske pravoslavne crkve. Očigledno da se u borbi protiv Crne Gore ne biraju sredstva po cijenu da se rehabilituje i Ante Pavelić. Ili se time samo slijedi primjer rehabilitacije njegovog kolege „s ove strane Save“”, piše u saopštenju.

Da se sve više gube, pokazuje i izgubljenost u brojanju učesnika.

“Malo-malo, pa dolazimo do najvećeg skupa u istoriji Crne Gore. Koliko li ih je samo bilo od prošlog ljeta. Ali im je i to malo, pa su posegnuli za fotografijom masovnih protesta protiv oružja u Vašingtonu, potpisujući je kao subotnje podgoričke litije, da bi potvrdili manipulacije o prisustvu 100 do 200 hiljada građana. Taman toliko koliko Podgorica ima stanovnika”, piše u saopštenju.

Dodaju da Andrija Mandić, po povratku iz Beograda, otvoreno hrabri litijaše da izdrže – da “za pad Vlade ili Zakona…postoji već dovoljna većina“.

“Zna on dobro da ovaj cilj nije dostižan, ali je ostvario drugi, u ovom trenutku njemu važniji – sklonio je sa političke scene Bečića i njegove „crvene kravate“. Za to vrijeme ne sjedi skrštenih ruku ni Nebojša Medojević, blateći Crnu Goru u ulozi klovna kod Ivana Ivanovića. Ustvari, sve već viđeno. Samo što se ovoga puta protiv građanske Crne Gore uzalud pokušava manipulisati njihovim vjerskim osjećanjima. Međutim, sreća je što je do sada sve propalo što je njihovih ruku dopalo”, zaključuje se.