KOŠARKAŠKA LEGENDA

U Beogradu je u 95. godini preminuo legendarni srpski košarkaški radnik Borislav Bora Stanković.

Stanković je jedan od osnivača KK Crvena zvezda, reprezentativac Jugoslavije i čovjek koji je postigao prvi koš u istoriji Svjetskih prvenstava.

Stanković nastupao za Crvenu zvezdu, Železničar i Partizan tokom igračke karijere 1946-1953, s tim što je u crno-bijelima paralelno obavljao i funkciju trenera.

Trenerskim poslom se bavio sve do 1970, a stvorio i deset godina predvodio OKK Beograd, a osvojio je i titulu u Italiji sa Kantuom. Po tri puta je bio šampion Jugoslavije kao igrač i trener, uz dva Kupa Jugoslavije.

Međutim, zauvjek će biti upisan u istorijske knjige kao funkcioner, i to na poziciji generalnog sekretara FIBA od 1976. do 2002. godine, a bio je član i Međunarodnog olimpijskog komiteta.

Tokom njegove ere košarka se transformisala u jedan od najpopularnijih sportova na svijetu, a posebno se istakao ohrabrivanjem stranih košarkaša da se okušaju u NBA ligi, te omogućavanju NBA profesionalaca da igraju za svoje reprezentacije na Olimpijskim igrama od 1992, a poslije i na svjetskim prvenstvima.

Stanković je jedan od najzaslužnijih za ogromnu ekspanziju košarke u drugoj polovni 20. vijeka, a u njegovoj eri dobili smo liniju za šut za tri poena, nove dimenzije terena, umjesto dva poluvremena utakmice u organizaciji FIBA su promijenile sistem na četiri četvrtine kako bi se igra približila NBA košarci.

Zahvaljujući njemu Hrvatska je dobila pravo nastupa na Olimpijskim igrama 1992. u Barseloni na kojima su “kockasti” poraženi u finalu od originalnog “Tima snova”.

Potom je bukvalno “izmislio” kvalifikacije za Evropsko prvenstvo u Atini 1995. koje su omogućili SR Jugoslaviji da se vratio na međunarodnu scenu i osvoji istorijsko zlato.

Rođen je u Bihaću, danas Bosni i Hercegovini 1925. godine, kao mlad se doselio u Novi Sad, a posle Drugog svjetskog rata je prešao u Beograd.

Doplomirao je na fakultetu za veterinarsku medicinu, ali se nakon deset godina rada kao veterinarski inspektor 1966. godine potpuno posvetio košarci.

Tečno je govorio šest stranih jezika, 1991. je primljen u košarkašku Kuću slavnih, 2007. u FIBA Kuću slavnih, a 2000. u žensku košarkašku Kuću slavnih.

Ukupno je učestvovao na 28 evropskih prvenstvava, po 14 svjetskih i Olimpijskih igara, te na 12 kongresa FIBA.