U JERUSALIMU

Arheolozi su pronasli dokaze da je drevni prolaz kojim su isli hodocasnici da se mole na Brdu hrama u Jerusalimu izgradio Pontije Pilat.

Ulica kojom se ide od najjuznije kapije grada prema tom svetilistu bila je zatrpana rusevinama kada su Rimljani unistili i opljackali grad 70. godine.

Drevni prolaz su prvi otkrili britanski arheolozi 1894. godine u jerusalimskom “Davidovom gradu”.

Nakon iskopavanja tokom posljednjih sest godina nadjen je dio te ulice dug 220 metara i preko 100 novcica iz doba Pontija Pilata, prenose britanski mediji.

Arheolozi i istoricari istrazuju mrezu ulica koje su izgradili Rimljani u Jerusalimu vise od 150 godina.

Pomenuta ulica, takozvani “put hodocasnika”, smatrana je znacajnom i ranije ali se vjerovalo da je izgradena u drugom periodu, a zbog novog otkrica sada se pripisuje Pontiju Pilatu koje je bio guverner Judeje od 23. do 36. godine.

Mediji podsjecaju da je Pilat najpoznatiji kao biblijski zvanicnik koji je predsjedavao sudenjem Isusu i naredio da bude razapet na krstu.

Otkrice porijekla ulice je objavljeno u zurnalu Instituta za arheologiju Univerziteta Tel Aviv gdje je navedeno da novcici poticu iz 31. godine, vise od tri decenije od smrti kralja Iroda za koga se vjerovalo da je izgradio ulicu.

Arheolozi smatraju da su ti novcici dokaz da je ulicu gradio Pontije Pilat.

Autori clanka Nahson Santon, Moran Hagbi, Dzoe Uziel i Donald T Ariel su rekli da je ulica siroka najmanje osam metara, da je bila ukrasena izrezbarenim kamenom i da je spajala vazna mjesta u Jerusalimu sto smatraju dokazom da su njome isli hodocasnici.

“Imajuci u vidu hronoloski okvir, duzinu mandata Pontija Pilata i stabilnost njegove ere uz druge infrastrukturne projekte zabiljezene u istorijskim izvorima po svoj prilici Pilat stoji iza izgradnje jedne od glavnih jerusalimskih ulca”, napisali su arheolozi, podsjetivsi da se prije te studije ni jedan od jerusalimskih gradevinskih projekata, sem akvadukta, nije sa sigurnoscu pripisivan ni jednom rimskom guverneru.

Pontije Pilat je bio peti guverner rimske provincije Judeje.

Jevrejski istoricar Josif Flavije i filozof Filon iz Aleksandrije zabiljezili su napetost i nasilje izmedju Pilatove administracije i jevrejske populacije iako njegov dug mandat sugerise da je bio sposoban guverner.

Ulica koja se sada njemu pripisuje vodi od Bazena Siloam gdje je Isus cudom izlijecio covjeka rodenog slijepog otprilike u isto vrijeme kada je ulica izgradena.

Ona je pokrivena velikim kamenim plocama uobicajenim sirom Rimske imperije.

Istrazitelji procjenuju da je oko 10.000 tona krecnjackih stena upotrijebljeno za izgradnju, sto je bio veliki poduhvat i da je ulica izmedu ostalog bila mozda namijenjena da smanji napetost u odnosima s jevrejskim stanovnistvom.

PODACI NASA

Prema podacima NASA, tokom proteklih godinu dana Zemlji se priblizilo oko hiljadu asteroida, ali su svi prosli pored planete na bezbjednom rastojanju.

Godisnje, u prosjeku, sedam svemirskih tijela stigne do Zemljine povrsine. Ona ne izazivaju ozbiljna razaranja, ali mogu da izazovu strah, kao u slucaju Celjabinskog meteorita. Tokom nama poznate geoloske istorije, bilo je manje od deset katastrofalnih sudara Zemlje sa asteroidima.

Pod ledenim pokrovom Antarktika, u oblasti Vilksove zemlje, nalazi se ogroman krater precnika oko 500 kilometara. Americki naucnici su 2009. godine, na osnovu analize podataka sa satelita “Grejs”, zakljucili da je rijec o krateru koji se obrazovao u sudaru svemirskog tijela i Zemlje, pise Sputnjik.

Prema procjenama strucnjaka, to se dogodilo prije oko 250 miliona godina, sto se poklapa sa najvecim masovnim pomorom na Zemlji – permskim (poslednji period paleozoika).

Tada je nestalo 96 odsto morskih i 73 odsto kopnenih kicmenjaka. To je jedini put u istoriji nase planete kada je doslo i do masovnog izumiranja insekata: nestalo je gotovo 83 odsto vrsta iz te klase.

Zivotinje, medutim, nisu uginule momentalno. Prema istrazivanju Masacusetskog univerziteta, izumiranje je trajalo oko 60.000 godina.

Kineski naucnici, ipak, smatraju da je taj period bio znatno kraci i da je 90 odsto vrsta nestalo tokom nekoliko hiljada godina. Uzroci su bili vulkanska zima, efekat staklene baste i povecanje kiselosti okeanske vode – rezultat naglog povecanja vulkanske aktivnosti na teritoriji danasnjeg Sibira.

Postoje, naravno, i alternativne teorije o masovnom izumiranju tokom perma: iznenadna eksplozija metana, promena hemijskog sastava morske vode, pa cak i pad drugog asteroida – na teritoriji danasnje Australije.

Nestanak dinosaurusa

Mnoge vrste dinosaurusa takode su mogle da nestanu sa Zemlje zbog ogromnog asteroida koji je pao prije 66 miliona godina na poluostrvo Jukatan, u savremenom Meksiku. Tada je na tom mjestu bilo more duboko najmanje 30 metara.

Prema istrazivanju medunarodne grupe naucnika, udar asteroida o morsko dno bio je uporediv sa eksplozijom deset atomskih bombi. Mocni cunamiji visoki po nekoliko stotina metara pogodili su kopno. Zapalile su se sume, a pozari su se sirili hiljadama kilometara.

Iz stena u koje je udario asteroid isparili su minerali koji sadrze sumpor, zbog cega se u atmosferi naslo najmanje 325 milijardi tona te supstance. To je izazvalo globalno zahladenje.

Dinosaurusi, leteci gusteri, brojni mekusci i mnoge druge zivotinjske vrste nisu prezivjele tu kataklizmu. Uginulo je 16 odsto porodica morskih zivotinja, kao i 18 odsto porodica kopnenih kicmenjaka.

Pre oko 34 miliona godina planeta je ostala bez 15 odsto svih vrsta zivotinja. U okeanu je izumrlo najvise drevnih vrsta kitova, a na kopnu je katastrofa najvise pogodila kopitare.

U knjizi Sergeja Visnjevskog iz Instituta za mineralogiju i petrografiju Ruske akademije nauka navedena je hipoteza o tome da je izumiranje bilo rezultat naglog zahladenja, izazvanog padom dva asteroida odjednom: u Sjevernoj Americi i u Sibiru.

Analiza stijena iz tog geoloskog perioda je pokazala da su u pocetku srednje godisnje temperature rasle, a da je zatim doslo do jakog zahladenja. Vremenski se ono poklapa sa padom asteroida.

Prema misljenju geologa sa univerziteta u Kaliforniji i Teksasu, poslije udara nebeskih tijela o Zemlju, zbog ogromne kolicine prasine, atmosfera je postala manje prozracna za sunceve zrake, zbog cega je doslo do globalnog zahladenja. Nisu sve zivotinje mogle da se prilagode nagloj promeni klime, sto je dovelo do njihovog izumiranja.

Nebeska platina

Jedno od posljednjih velikih izumiranja dogodilo se prije oko 13.000 godina. Tada je planeta zauvjek ostala bez mamuta, velikih bizona i gigantskih lenjivaca. Jedan od razloga je ledeno doba, za koje se zna na osnovu analize ledenih jezgara Grenlanda.

Americki naucnici su 2007. godine iznijeli hipotezu da je ledeno doba rezultat pada asteroida ili komete na Zemlju. Dvanaest godina kasnije to je potvrdeno, i to na osnovu proucavanja koncentracije platine na nekoliko tacaka planete. Stvar je u tome sto ovaj metal u velikim kolicinama sadrze meteoriti: ako ga ima mnogo u stenama, moze se govoriti o kosmickom udaru.

Strucnjaci su pronasli sloj sa povisenim sadrzajem platine u Juznoj Africi, na Grenlandu, u Zapadnoj Aziji, Juznoj i Sjevernoj Americi i u Evropi. Svi slojevi su datirani na isti period — prije 12.680 godina.

OBAVILE RUTINSKU POPRAVKU

Prvi put u istoriji ljudskih misija u svemiru, dvije astronautkinje izasle su u svemirsku setnju da bi obavile rutinsku popravku na Medunarodnoj svemirskoj stanici.

Astronautkinje NASA-e Kristina Kouk i Dzesika Meir pocele su misiju standardnom bezbjednosnom provjerom svojih odijela, prije nego sto su izasle u slobodan prostor, pise Glas Amerike.

Prva svemirska setnja dvije astronautkinje bila je zakazana za mart ove godine, ali je otkazana, jer je NASA imala samo jedno odijelo u velicini “M”.

Kouk, inzenjerka elektrotehnike, pomogla je da se u prethodnih nekoliko mjeseci napravi odijelo odgovarajuce velicine za Dzesiku Meir.

NASA je saopstila da je prva setnja u svemiru sa dvije astronautkinje znacajan korak vrijedan pomena i slavlja, dok se agencija sprema za povratak covjeka na mjesec do 2024. u okviru programa “Artemis”. U toj istrazivackoj misiji po prvi put bi na povrsinu Mjeseca trebalo da se spusti i astronautkinja.

Ovo je prva misija na orbitalnoj stanici za obje astronautkinje, a Kouk ce postaviti rekord za najduzi boravak na svemirskoj letjelici kada je rijec o zenama, jer bi po zavrsetku misije trebalo da ima ukupno 328 dana u svemiru.